İlk kurbanı Hz.Adem'in oğulları Habil ile Kabil kesmişlerdir. Kur’an-ı Kerim’de Hâbil ile Kâbil’in Allah’a kurban adamaları olayı -biraz da detaylarıyla- anlatılmıştır.
“Onlara Âdem’in iki oğlunun gerçek olan haberini oku: Onların her ikisi birer kurban takdim etmişlerdi de birininki kabul edilmiş, öbürününki kabul edilmemişti. Kurbanı kabul edilmeyen, kardeşine: “Seni öldüreceğim” dedi. O da: “Allah, ancak müttakilerden kabul buyurur, dedi. Yemin ederim ki, sen beni öldürmek için el kaldırırsan, ben seni öldürmek için sana el kaldırmam. Çünkü ben âlemlerin Rabbi olan Allah’tan korkarım.”(…)” [ Maide 5/27-31 ].
Müfessirlerin kaydettiğine göre: Hâbil ile Kâbil’in, ikizleri olan kızlar ile çarprazlama olarak evlenmeleri emr-i ilahîsine razı olmayan Kâbil, bu taksime itiraz ederek, “Allah’a kurban adayalım; hangimizin kurbanı kabul olursa, güzel olan kızı o alacak.” demişti. [ el-Baküvî, Mir Muhammed Kerim, Keşfü’l-Hakayık an Nüketi’l-Âyâti ve’d-Dekâyık, c.1, Maide 27/307 tefsiri. Bkz.Taberî, Tarih-i Taberî Tercemesi, I, 87-90 ].
Yani; "Allah’a bir kurban adağında bulunalım ve hangimizin adağı kabul edilir ise, o kazansın" demekti bu. Neticede Hâbil’in kurbanı kabul edilmiş, kendisininki reddedilmişti.
Tefsirlerin verdikleri bilgilere göre, hayvancılıkla geçinen Hâbil bir koç kurban etmiş, çiftçilik yapan Kâbil ise bir deste ekin kurban etmiş idi. [ Tefsir-i Kurtubi, c. 6, s. 134 ].
Binâenaleyh insaniyet ve İslamiyet tarihinde ilk kurbanın bir “adak kurbanı” olduğu ve bunun da kökeninin Hâbil’e dayandığı bilgisi ortaya çıkmış olmaktadır denilebilir.
